बाबु बिन्ति छ यहीँ आऊ ।
- देवकुमारी ओली
केही अघि मात्र कति सुन्दर थियो
कमलको फूलसरी यो परिवार
यसैमा कसको ? किन ? गिद्दे दृष्टि पर्यो
अनाहक त्यही फूल च्यातचुत पारिदियो
अहिले फूल र पात झरेको डाँठसरी छ यो परिवार
चार महिना भयो बाबु
तिमीले हामीलाई छोडेको
तिमी कहाँ छौ ? कहाँ छौ ?
तिम्रो आगमनको आशामा
हामी अझै पर्खेर बसेका छौँ
मुटुभरी असह्य पीडा लिई
आँखाभरि बलिन्द्रधारा आँशु लिई
सदा झैँ हामीलाई शक दिएर
त्यो मीठो मुस्कानमा मुस्कुराउँदै मुस्कुराउँदै
म आएँ मम् हेर्नुहोस् म फेरि आएँ भन्दै
बाबु बिन्ति छ यहीँ आऊ ।
तिमीलाई हामीबाट खोसी लाने
तिम्रो आलो रगत पिउने ती राक्षसहरुको
ती अपराधीहरुको सञ्जाललाई हामीले भत्काउन सकेनौँ
अनपेक्षितले सहयोग गरे अपराधीहरुलाई नै
पीडितलाई नै राज्यविहिन र एक्लो तुल्याएर
बिन्ति छ बाबु
तिनीहरुलाई तिमीले नै सजाय देऊ
हाम्रो घाउभन्दा गहिरो घाउ परोस्
अपराधीहरुका छातिमा र त्यो घाउ फतफती कुहिएर
तिनीहरु पीडाले अलापविलाप गरिरहेको दृश्य
त्यो हामीले यिनै आँखाले देख्न पाऊँ ।
अनि त्यसपछि
तिमी जहाँ छौ बाबु जस्तो अवस्थामा छौ
सपनामा वा बिपनामा संकेत देऊ
र
हामीले तिमीलाई छिट्टै भेट्न पाऊँ ।
भन हामी कहाँ आऊँ ?
भन हामी कसरी आऊँ ?
