गीत शब्द
यो सालको जारो ! भो कति सारो !! सँधैँ भो अँध्यारो !!! फूल-बारीमाथि फागुनैसम्म खन्यायो तुषारो ! कोपिला झरे, बचाउने जोहो मैले क्यै गरिन, ती
गीत शब्द
तिमी छैनौ भनी म भनूँ कसरी तिमी हैनौ भनी म भनूँ कसरी जतातै तिमी नै तिमी छौ बाहिर म निक्लूँ तिमी नै तिमी छौ
गीत शब्द
परि आऊ परि आऊ फेरि आऊ यही जुनीमा अर्को जुनी फेरी आऊ तिमीले हेर्न खोजेको हेरी आऊ तन्नेरी वयमै आफूलाई बेरी आऊ तिम्रा
गीत शब्द
तिमीसंग कति बोल्नु थियो अब बोल्ने सम्भावना सिद्धियो तिमीसंग कति कुरा खोल्नु थियो अब खोल्ने सम्भावना सिद्धियो तिमीसंग कति खेल खेल्नु थियो अब खेल्ने
गीत शब्द
तिम्रो चौबीसौँ जन्मदिवस आई गयो परि तिमीविना यो… हामीले यहीँ मनायौँ, तिमीले कहाँ मनायौ ? चौबीसलाख पाला माझेर स्मृतिका सङ्गालिएका अश्रुधारा खन्यायौँ सल्कायौँ दिल फिजियो
गीत शब्द
वर्षौँसम्म आँगन टेढो भन्ने मात्र कुरा भो यै आँगनमा नाच्ने ईच्छा बल्ल पूरा भो गणतन्त्र, संघीयता, धर्मनिरपेक्षता साना होइनन् उपलब्धि सोचेपछि त राजनेता र जनताको मनकै खाँटी
गीत शब्द
पुरुषः शहर राम्रो मलेशिया धन राम्रो कोरिया जान्छु अब विदेशतिरै खन्दैन खोरिया महिलाः घर छाडी परदेश जाने दैव केले बनाई विधुवाझैँ बस्नु
गीत शब्द
दुई पाइला बढी लम्किँदा पाउने महत्व बुझेनौ । दुई पाइला मात्रै रोकिँदा पाउने महत्व बुझेनौ । एक टुक्रा हिरा पाउनको लागि जिन्दगी गुजार्यौ । हिराले
गीत शब्द
श्रृष्टिको झल्को म देख्न सकूँ किनारको लेवैमा, रुबेरो पेली बसुझैँ लाग्छ त्यो तिम्रो छेवैमा । अविचल्, सौम्य, सरल रुप सकिन बिर्सन झन् टाढा हुन्छ्यौ झन्
कविता गीत पद्य कविता शब्द
हराएको हीरा मेरो, लाग्थ्यो काँ छ ? काँ छ ? जिन्दगीको ओरालीमा भेटेँ मैले आज ! बेहोशीपन् आफ्नै थियो, खसालेथेँ वनमा भेट्दिन कि कैलै
गीत शब्द
उकालोको थकान मेट्ने, डाँडैको त्यो चौतारी छायाँ दिने बरपिपल, सुन्दर शितल छहारी खोज्छौ ढुङ्गा, राख्छौ त्यतै, भन्छौ ‘आसन मेरै हो’ अर्कैकोमा बस्दै भन्छौ: ‘आसन
गीत शब्द
(कस्तुरीको बीना लयमा) खाने, लाउने, पढ्ने, खेल्ने, हाम्रो अधिकार मायाँ पाउने हाम्रो हक, आयौँ खोज्दै सारा २ लै लै सबलाई नमस्कार । तिहारैमा रची ल्यायौँ,
गीत शब्द
हामी आयौँ गाउँ घरैमा हो मायाँले मर्यो दुनियाँ हामी नाच्यौँ गाउँ घरैमा हो मायाँले मर्यो दुनियाँ हातैमा हाम्रो सिसाकलम दिलैमा हाम्रो सितल मल्हम आँखैमा हाम्रो
गीत शब्द
दृश्यः एक दाइँको काममा व्यस्त तारा (मंशिरको काम । प्रत्येक किसानलाई धान थन्क्याउने चटारो छ । धान थन्क्याउन गाउँघरमा दाइँको प्रचलन छ । चन्द्रप्रसादको घरमा